Ζωγραφίζω με σύμβολα, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την αλληγορία. Έτσι πιστεύω ότι  δημιουργείται ένας κώδικας–όχημα, που μέσα απ’ την εικόνα μεταφέρει διαχρονικά νοήματα και ιδέες. Είναι λοιπόν φυσικό, να ανατρέχω σε κείμενα, δοξασίες και παραδόσεις που μέσα απ’ τον  χρόνο έχουν «στοιχειώσει» τις ψυχές των ανθρώπων και έχουν εγκλωβίσει σύμβολα που  μπορώ να ενσωματώσω στη δική μου εικαστική μυθοπλασία. Μυστικιστικά κείμενα από Ανατολή και Δύση, ο κόσμος των Σκιών των Αρχαίων Ελλήνων,  η Μεσαιωνική λογοτεχνία (Δάντης, Πετράρχης κ.α.), οτιδήποτε άπτεται του Άυλου και Υπερβατικού, μου δίνει τα ερεθίσματα που χρειάζονται για έργα μεγάλης δύναμης και εικαστικών απαιτήσεων. Απ’ τον Μεσαίωνα ήδη, οι μεγάλοι Φλαμανδοί ζωγράφοι Bosch, Breughel, Grünewald και αργότερα οι ρομαντικοί και ο Goya, ασχολήθηκαν με θέματα γύρω από τον Παγανισμό, αυτή  τη διάσταση που έρχεται μέσα από τα βάθη των Χρόνων. Έτσι, μπορώ να αναπτύξω δυναμικά τα θέματα μου γύρω από την αιώνια διαμάχη μεταξύ Φωτεινής και Σκοτεινής πλευράς, με μια ζωγραφική εκτός «ορθού λόγου», αποκαλυπτική….  Με τη βοήθεια του Συμβολισμού και της αλληγορίας μπορώ να ανιχνεύσω και να απεικονίσω  το ψεύδος, την ασχήμια ή και την ομορφιά ακόμα, όπου υπάρχει….